Zgodnie z dotychczasowym stanowiskiem organów podatkowych, sam status posiadacza nieruchomości jako przedsiębiorcy lub podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą wskazywał na obowiązek stosowania najwyżej stawki podatku od nieruchomości (stawki w 2021 r. – w stosunku do budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej: 24,84 zł za 1 mkw. powierzchni użytkowej; w przypadku pozostałych: 8,37 zł za 1 mkw. powierzchni użytkowej). Przełomowy w tym zakresie okazał się wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r. (sygn. akt. SK 39/19), prezentujący stanowisko zupełnie odmienne. Pomimo faktu, że wspomniany wyrok dotyczył osoby fizycznej, opublikowana treść pisemnego uzasadnienia wskazywała na możliwość stosowania ustaleń zawartych w wyroku zarówno w stosunku do osób fizycznych, jak i osób prawnych. Powyższe zostało później wprost potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny, we wcześniej wspomnianym orzeczeniu.
Niezwykle istotny w przedmiotowej sprawie jest fakt, że w świetle przytoczonego orzecznictwa bez znaczenia pozostaje powód niewykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej (nie muszą być to względy techniczne – np. zły stan nieruchomości). W związku z powyższym, dla przedsiębiorców posiadających nieruchomości niewykorzystywane w działalności gospodarczej bez względu na przyczynę, w tym również nie mających możliwości użytkowania nieruchomości ze względu na zakazy prawne w związku z pandemią COVID-19, pojawia się możliwość odzyskania nadpłaconego podatku. Co do zasady, powołując się na opisane orzecznictwo podatnicy mogą uzyskać możliwość korekty swoich rozliczeń podatkowych począwszy od 2016 r.